چین و چروک پوست از عواقب کاهش مصرف ویتامین C است. ويتامين C جزو ويتامينهاي محلول در آب، شديدا به عوامل فيزيكي حساس و در دورانهاي مختلف و شرايط متفاوت زندگي ميزان مورد نياز آن متغير است. كمبود ويتامين C از قرن ١٧ يا پيش از آن به عنوان بيماري دريا شناخته شد و افرادي كه مواد غذايي تازه مصرف نميكردند به اين بيماري مبتلا ميشدند. به طور كلي مصرف ٧٥ تا ١٠٠ ميليگرم ويتامين C به صورت روزانه نياز بدن به اين ويتامين را تامين ميكند. سبزيهایي نظير خانواده كلم، گوجهفرنگي تازه و ميوهها خصوصا مركبات، طالبي، تمشك، توت فرنگي و ساير ميوهها منابع غني اين ويتامين است. سيب زميني جزو منابع غني ويتامين C محسوب نميشود اما به علت اين كه مردم زياد از اين ماده غذايي مصرف ميكنند، چنانچه به طرز صحيحي مورد استفاده قرار گيرد؛ ميتواند به مقدار زيادي اين ويتامين را تامين كند. چنانچه سيبزميني با پوست شسته شود و بلافاصله در آب جوش گذاشته شود و پس از پخته شدن و كندن پوست مصرف شود مقدار كمي از ويتامين C آن تلف ميشود. اگر سيب زميني شسته و سپس پوست كنده شود و مجددا مدت زماني در هواي آزاد نگهداري و همزمان در روغن ريخته و برشته شود و از آماده شدن تا مصرف مدت زماني به طول بيانجامد، متجاوز از ٩٠ درصد ويتامين C از بين ميرود. از وظايف مهم ويتامين C، شركت در بافت كلاژن است، به همين دليل پوست افرادي كه ويتامين C كم مصرف ميكنند حالت چروكيده به خود ميگيرد و يكي از عوامل پيشگيري از پيري زودرس مصرف كافي ويتامين C است.